Deze foto is genomen met de 40D met daarop de 17-55 f2.8 IS USM met polarisatiefilter. Op 17mm, diafragmavoorkeuze op f20, 1/15 sec. en iso 200, vanaf statief.
zaterdag 9 februari 2008
Difractiesterren
Vandaag maar weer eens naar het bos geweest. Het was ondertussen al 2 weken geleden, aangezien ik het vorig weekend te druk had met carnaval. Het weer was zeker goed te noemen, je zou bijna denken dat de lente is aangebroken. Dit keer een paar uur door het bos gelopen zonder echt wat te fotograferen tegen te komen, totdat ik een klein vennetje zag waarin de berkenbomen aan de overkant mooi reflecteerde in het wateroppervlakte. Even later begon de zonsondergang, wat een mooi geheel gaf. Hierbij gelijk maar iets geprobeerd wat ik al langer wilde proberen, difractiesterren te creëren.
Deze foto is genomen met de 40D met daarop de 17-55 f2.8 IS USM met polarisatiefilter. Op 17mm, diafragmavoorkeuze op f20, 1/15 sec. en iso 200, vanaf statief.
Deze foto is genomen met de 40D met daarop de 17-55 f2.8 IS USM met polarisatiefilter. Op 17mm, diafragmavoorkeuze op f20, 1/15 sec. en iso 200, vanaf statief.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Dit vind ik een hele knappe! Heel mooi gedaan.
Gerard
Mooie schitterende ster. Hoe zat het nou weer? Kon je daarmee het aantal diafragmabladen van je objectief tellen?
Bedankt voor jullie reacties.
Je kunt inderdaad het aantal lamellen waaruit het diafragma bestaat tellen aan de hand van het aantal stralen.
Een quote van Wikipedia:
De 'stervorm' die we zien als een punt op een foto sterk overbelicht wordt (b.v. de zon) is meestal een gevolg van interne reflecties op de inwendige randen van het diafragma; door het aantal punten van de ster te tellen kun je zien uit hoeveel lamellen het diafragma gemaakt was. Dit is een optische fout, althans een artefact van veel objectieven waar we zo aan gewend geraakt zijn dat ook bij foto's die deze afwijking niet vertonen het effect digitaal kan worden aangebracht om 'echter' te lijken.
Een reactie posten