Vanmiddag naar het bos geweest. Eigenlijk zonder inspiratie, maar thuis blijven was zonde van het mooie weer. De eerste anderhalf uur kwam ik weinig tegen, op een enkele zwam na. Toen besloot ik eigenlijk maar terug te lopen via een zandpad dat naast het bos af loopt. Op het pad zag ik ineens iets voor mijn voeten weg schieten. Het had mijn aandacht zeker en zag dat het stil bleef zitten in de berm. Het was een muisje. Jammer dat het ondertussen een beetje bewolkt was geworden en al begon te schemeren. De instellingen van mijn camera wat aangepast en gelukkig had ik nog het statief eronder zitten. De muis bleef even stil zitten om vervolgens zich te verstoppen. Ik kon nog een stukje van de muis zien, zodat ik wist waar hij bleef. Even later kwam hij voorzichtig kijken, zodat ik de eerste foto's van hem kon maken.
Nadat hij nieuwsgierig had staan kijken naar mij, sprintte hij weg. Gelukkig bleef hij vlakbij het pad, zodat ik hem makkelijk kon volgen. Toen hij even stopte zette ik vlug mijn statief neer en heb nog een paar foto's gemaakt.
Ik heb een kwartier de muis zo kunnen volgen, totdat hij dieper het bos in kroop. Daar zat hij veilig verscholen tussen de takken en uit mijn gezichtsveld. Op het laatste moment toch nog een leuke ontmoeting gehad.
4 opmerkingen:
Leuke foto's Geert, ben eigenlijk ook wel een beetje jaloers.
Mvg, Gerard (london37)
Bedankt voor je reactie Gerard.
Wat een kadotje aan het einde van je wandeling!
Ik ken dat gevoel.. wel lekker gewandeld maar niets speciaals vast kunnen leggen.. en dan ineens......
Hij staat er mooi op!!
ben benieuwd naar je volgende natuurervaringen!
groetjes, Marlies
Af en toe moet je inderdaad geluk hebben Marlies. Bedankt voor je reactie.
Een reactie posten